Ponad 80% prac protetycznych  zawiera w swojej konstrukcji elementy metalowe są to np. korony,  mosty, korony teleskopowe, wkłady kk, szkielety, wzmocnienia protez, prace oparte na implantach.

Przykłady wykorzystywania złota jako dentystycznych elementów odkryto już u Etrusków, którzy stosowali złoty drut do mocowania zębów. Według Gueriniego złoto płatkowe było stosowane do wypełniania ubytków w krajach arabskich w VIII wieku naszej ery. Obecnie czyste złoto stosowane jest do uzupełnień protetycznych z zastosowaniem metody galwanicznej. Została ona opracowana w Australii i wprowadzona do lecznictwa protetycznego w latach osiemdziesiątych XX w. Umożliwia wykonywanie metalowych części uzupełnień protetycznych z czystego złota, wykorzystując do tego celu proces elektrolizy. Osadzona warstwa złota stanowi podbudowę pod ceramikę korony złożonej.

Tytan to jeden z najpowszechniej występujących na Ziemi pierwiastków, odkryty w 1795 roku przez niemieckiego chemika Martina Heinricha Klaprotha. Wykorzystywany w ortopedii (endoprotezy stawów), implantologii (implanty zębowe),chirurgii (klipsy naczyniowe, szyny chirurgiczne), protetyce (uzupełnienia stałe i ruchome).

Tytan to wysoce reaktywny metal, który łatwo ulega pasywacji, tworząc ochronną warstwę tlenku, co skutkuje jego wysoką odpornością na korozję. Niska gęstość tytanu zapewnia bardzo wytrzymałe i lekkie protezy. Porcelanę dentystyczną można stapiać i wiązać z tytanem w celu uzyskania estetycznej, realistycznej odbudowy.

W warunkach jamy ustnej ze względu na obecności śliny może zachodzić korozja elektrochemiczna. W ślinie znajdują się duże ilości jonów chloru, sodu, potasu, wapnia, magnezu, fosforany, proteiny – jest to więc elektrolit. Napoje i płyny do płukania jamy ustnej mogą również tworzyć elektrolity dla metali  i stopów znajdujących się w jamie ustnej.

Korozja zachodzi wówczas, gdy w jamie ustnej znajdują się dwa różne metale lub ich stopy o różnym potencjale elektrochemicznym, co powoduje powstanie ogniwa galwanicznego i częściowe rozpuszczenie się metalu o niższym potencjale.